Tadeusz Kalinowski
Z serii Elementy proste, 1981 / sprzedane
olej/płótno, 48 x 65 cm
Bez Tytułu, 1977
olej/płótno, 60 x 50 cm
Z serii Elementy, 1981
olej/płótno, 38 x 60 cm
Z serii Elementy, 1981
olej/płótno, 45 x 52 cm
Z serii Elementy, 1981
olej/płótno, 38 x 60 cm
Z serii Elementy, 1981
olej/płótno, 49,5 x 60 cm
Bez Tytułu, 1978 / SPRZEDANE
akryl, olej/płótno, 55 x 67 cm
Bez Tytułu, 1977
akryl, olej/płótno, 40 x 54 cm
Bez Tytułu, 1968
olej/płótno, 50 x 64 cm
Z serii Maski, 1981
akryl/płótno, 65 x 55 cm
Bez Tytułu, 1978
olej, akryl/płótno, 54 x 61 cm
Bez Tytułu, 1979
Bez Tytułu, 1977
olej, folia/płótno, 60 x 80 cm
W słońcu, 1978 / SPRZEDANE
tech mieszana/płótno, 38 x 46 cm
Kąpiąca się w morzu, 1978 / SPRZEDANE
olej, tusz, akryl/płótno, 50 x 55 cm
Owoce, 1978 / SPRZEDANE
Bez Tytułu, 1979
olej/płótno, 54 x 67 cm
Bez Tytułu, 1978
akryl, olej/płótno, 55 x 38 cm
Z serii Elementy, 1981
olej/płótno, 45 x 65 cm
Bez Tytułu, 1967
olej/płótno, 60,5 x 49,5 cm
Bez Tytułu, 1968 / SPRZEDANE
olej/płótno 54 x 60 cm
Bez Tytułu, 1977
akryl, olej/płótno, 65,5 x 80 cm
Bez Tytułu, koniec lat 70.
olej, letraset/płótno, 52 x 68 cm
Z serii Obazy kalejdoskopowe, 1978
olej, akryl/płótno 48 x 80,5 cm
Z serii Obrazy kalejdoskopowe, lata 70. / SPRZEDANE
olej, akryl/płótno, 50 x 59,5 cm
Układ wielostronny, 1993
olej/płótno, 110 x 130 cm
O artyście
Tadeusz Kalinowski Urodził się w Warszawie w 1909 roku. W latach 1929–1937 studiował scenografię, malarstwo i architekturę wnętrz w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Już w 1939 roku rozpoczął współpracę z najważniejszymi reżyserami międzywojnia: Leonem Schillerem i Wilamem Horzycą. Tworzył scenografię dla prowadzonych przez nich teatrów w Łucku, Łodzi, Warszawie, Bydgoszczy, Toruniu i Poznaniu. Współpracę tę kontynuował po wojnie aż do 1953 roku. W międzyczasie organizował działania pierwszej powojennej awangardowej grupy artystów 4F+R (Forma, Farba, Faktura, Fantastyka + Realizm), do której należał wspólnie z m.in. J. Houwaltem, A. Lenicą i F.M. Nowowiejskim.
Od roku 1957 do 1961 uprawiał głównie malarstwo w stylistyce informel; zainteresował się także tzw. „sztuką śmietnika”, tworząc do 1962 roku obrazy z użyciem rozmaitych materiałów wtórnych umieszczanych na powierzchni płótna. Jednocześnie, aż do 1966 roku powstawały jego grafiki, którym artysta poświęcił kilka lat swego życia. W następnej dekadzie Kalinowski powrócił do malarstwa wpisując się w dominujący wówczas styl abstrakcji geometrycznej. Jednak już w połowie lat 70. artysta wprowadzał do swej twórczości wątki malarstwa ornamentacyjnego oraz obrazów z literami, prowadząc tym samym swoistą grę z tendencją realistyczną w sztuce.
Na lata 1977-1980 przypadł tzw. „okres kalejdoskopowy”, który do dziś uznawany jest za jeden z najistotniejszych w działaniach artysty. Od lat 80. aż do śmierci w 1997 roku jego malarstwo zdominowały trzy główne idee plastyczne, tzw. Układy (Otwarty, Wielostronny, Zamknięty). Korzystał wówczas z różnych rodzajów płócien, jak np. workowe, lniane, czy juta, których powierzchnie pozostawiał częściowo nie zamalowane. Tadeusz Kalinowski wziął udział w kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych, m.in. w Poznaniu, Warszawie, Krakowie, Szczecinie i Zielonej Górze oraz poza granicami, w ówczesnej Czechosłowacji, Niemczech i Szwecji. Jego prace znajdują się w kolekcjach Muzeum Narodowego w Poznaniu, Warszawie i Szczecinie, w Muzeum Śląskim w Katowicach, a także w kolekcjach prywatnych w Polsce, Niemczech, Austrii, Szwecji i Stanach Zjednoczonych. Zmarł w Poznaniu w 1997 roku.