Prezentowane w Galerii Ego malarstwo Wojciecha Łazarczyka – absolwenta i pedagoga poznańskiego Uniwersytetu Artystycznego stanowi przykład malarstwa abstrakcyjnego. Obrazy Łazarczyka stanowią dość sporych rozmiarów płótna pokryte intensywnym kolorem. To właśnie kolor staje się najistotniejszy w malarstwie artysty. Kolor pokrywający równomiernie płaszczyznę miejscami tworzy podziały w postaci pasów rozmieszczonych horyzontalnie bądź wertykalnie. Takie potraktowanie powierzchni przez malarza nasuwa liczne odniesienia do amerykańskiej szkoły abstrakcyjnego ekspresjonizmu. Prace Łazarczyka z dziełami najwybitniejszych przedstawicieli szkoły nowojorskiej – Barreta Newmanna i Marka Rothki łączy podobna forma operująca silnym kolorem i pasowością. Dzieła Łazarczyka podobnie jak prace Newmana czy Rothki zdają się stawiać pytanie o granice potencjału ekspresji jaki zawiera barwa. Zadaniem koloru staje się przekazanie ładunku emocjonalnego oddziaływania. Abstrakcyjna forma zarówno u nowojorczyków jak i u poznańskiego artysty ma wyrażać nieskończoność. Na duchowy aspekt malarstwa Łazarczyka wskazała również kuratorka wystawy Maria Taszycka opisując propozycje malarskie artysty jako „Rodzaj malarskiej mantry, czyli wielokrotnie powtarzanej modlitwy, wprowadzającej w trans”.