Wystawa o żartobliwym tytule Siadaj, ach siadaj kochanie moje łączy w sobie dwa wątki. Pierwszy z nich wyrażony jest językiem serigrafii, drugi za pomocą instalacji. Mimo zastosowania tak różnych form wypowiedzi zyskujemy czytelną, spójną historię. Opowiada ją mieszany duet stworzony przez absolwentów poznańskiej ASP. Ona – Agata Drogowska w swoich grafikach posługuje się oszczędnym i uproszczonym językiem. On – Mirosław Kaczmarek, łączy w swojej twórczości design z niekonwencjonalną sztuką multimedialną. Razem – mieszanka wybuchowa.
Obiekty przestrzenne prezentowane na tej wystawie trudno jest zdefiniować. Nie ma nawet takiej potrzeby. Ich autor podkreśla, że nie chce nimi wzbudzać sensacji, a prowokacje stosuje jedynie jako narzędzia do wywoływania skojarzeń, które skłoni odbiorców do myślenia. Przedmioty użytkowe – takie jak pufy, siedziska czy lampy – świadomie nawiązują do wszechobecnego kiczu. Niezwykle dekoracyjne sitodruki, utrzymane w intensywnych kolorach (niebieski, malinowy i czarny) Drogowskiej współgrają z barwnymi portretami ślubnymi par homoseksualnych Kaczmarka. Ta eksplozja kolorów ze ścian nie jest jednak tłem, dla tego co rozgrywa się na środku sali. Stanowi raczej dopełnienie tych zadziwiających obiektów. Zachęca widza do przekroczenia schematów we własnym sposobie postrzegania i odrzucenia dalszego kategoryzowania, które szkodzi nie tylko sztuce, ale i samemu życiu.